Zoals ik al eerder zei, hadden we een groot gezin. Toen de oorlog uitbrak was ik net 12 jaar oud en er waren al 12 kinderen in ons gezin. Ik geloof dat het huwelijk goed was en als kinderen konden we het goed met elkaar vinden, afgezien van wat kleine rivaliteit die typisch is voor kinderen. Terugkijkend had ik een gelukkige jeugd. Papa en mama hadden het druk en werkten lange dagen, maar ze waren zelden van huis en omdat we vaak moesten helpen, en de kleintjes werden in de buurt gehouden terwijl ze werkten, brachten we veel tijd met hen door. De dagen waren goed gevuld met klusjes dus we hadden niet veel tijd voor kattenkwaad.

In de zomer begon de dag voor mijn ouders om half vier of vier uur ‘s ochtends met melken. We hadden meestal tussen de 20 en 25 melkkoeien. Het melken gebeurde meestal met 3 of 4 van hen en alles werd met de hand gedaan. Rond 18.00 uur kwamen ze terug met de melk. De melk werd dan in een grote houten bak (kaastobbe) gegoten. De temperatuur werd gecontroleerd omdat dit erg belangrijk was voor het maken van kaas en precies goed moest zijn. Door ervaring wisten we tijdens het melken wanneer de melkbussen afgedekt moesten worden om de juiste temperatuur te behouden. Als de melkbussen gekoeld moesten worden, deden we dat door een aantal bussen in de boot in het water te zetten en met warm of koud water de melk op de juiste temperatuur te brengen. Als het niet helemaal goed was, werden er een paar toevoegingen gedaan, precies afgemeten aan de hoeveelheid melk. Het aantal melkbussen gaf aan hoeveel melk er was. De belangrijkste toevoeging was stremsel. Daarna dekten we de blikken af en gingen we ontbijten, want het kaasmaken begon een half uur nadat het stremsel was toegevoegd.

Na het ontbijt begon het kaasmaken. Het stremsel had de melk veranderd in een gel-achtig product, bijna zoals pudding. Daarna begonnen we het te snijden, eerst heel langzaam en geleidelijk en daarna iets sneller. Dit duurde 15 minuten, daarna lieten we het nog eens 15 minuten staan en verwijderden toen een deel van de gevormde wei en brachten met heet water de temperatuur enkele graden hoger en roerden ongeveer 10 minuten, daarna nog eens rusten, wei verwijderen, enz. Al snel was de kaas klaar om in de vorm te worden gedaan. We hadden allerlei formaten en de juiste vorm moest worden gebruikt afhankelijk van de hoeveelheid melk, anders zou de kaas te plat of te hoog zijn. Na een tijdje werd de kaas gekeerd en onder de pers gelegd, en na een tijdje weer gekeerd en meer druk toegevoegd. Als de kaas een halve dag oud was, werd hij in een zwakke pekel gelegd en moest hij een paar keer per dag worden gekeerd, waarna hij na 1 of 1 ½ dag een paar dagen in een sterkere pekel werd gelegd. Hoe groter de kaas, hoe langer hij in de pekel lag. Tijdens het kaasmaken waren er momenten waarop je een paar minuten kon rusten, maar er waren ook veel andere taken die gedaan moesten worden.

We maakten kaas van ongeveer 40 pond per stuk in de zomer tot ongeveer 15 of 20 pond in de herfst. In de winter maakten we soms maar één keer per dag kaas en soms stopten we een tijdje als de hoeveelheid melk te laag was en verscheepten we in plaats daarvan de melk die we hadden naar de fabriek. Tegen 8:00 of 9:00 ‘s ochtends waren alle karweitjes rond de stallen klaar en begon het landwerk. s Middags hadden we een warme maaltijd en daarna een kort middagdutje, gevolgd door landwerk en daarna begon om half vier ‘s middags weer een ronde van melken en kaasmaken.

Na het avondeten moesten de varkens en kalveren gevoerd worden en andere kleine klusjes, maar alleen als het erg druk was werd er na het avondeten ook landwerk gedaan. Tuinieren werd niet beschouwd als landwerk, dus dit werd voornamelijk ‘s avonds gedaan.

Cheese Making