18 April,1992

Krijg je zo maar een briefje uit Canada!

Nu moet het toch niet gekker worden….

Dan staat er zeker iets te gebeuren, en dat is ook zo.

Ik ben nu 60 en zo half en half op pensioen. Ik speel nog wel orgel in een Anglicaanse kerk, maar voor de rest zorg ik voor de huishouding, want Stiny werkt nog fulltime als wijkverpleegster. Mijn kinderen zeiden: Pa moet toch nog een beetje te doen hebben, en gaven mij een computer voor mijn 60ste verjaardag. Jullie wisten niet dat ik in het verleden heel wat jaartjes een Hollandse pagina schreef in een Dutch-Canadian weekblad. Nu, ik heb die verhalen wat bewerkt en die worden nu uitgegeven in boekvorm. Ik zorg zelf voor het drukken, boekbinden en wat dies meer zij. Leuk werk hoor, je kunt tegenwoordig heel wat versieren met een computer.

Op een goeie dag begon ik vaders ‘Memoires’ weer eens te lezen. Je weet hoe dat gaat op een Zondagmiddag als je niets anders te doen hebt. Vader beëindigde dat boek in 1972, dus dat is al weer een hele poos geleden. Al lezende kwam ik onder de indruk van zijn sterk geheugen…ga er maar aan staan om 60 pagina’s te vullen over je jeugd op Terschelling! Meer nog, ook omdat hij opzichter bij de Heide Maatschappij was, leerde hij de dingen goed in zich op te nemen, met een oog voor detail. Wisten jullie dat om West 408 hectares duinen met bos beplant was en om Oost 207? In dat boek komen heel veel namen voor van grootouders van de huidige generatie.

Broer Kees had ervoor gezorgd dat alle kinderen een afdruk kregen van vaders Memoires, misschien zweeft er zelfs wel een rond op Terschelling, ofschoon ik dat betwijfel. Al lezende kwam het plan in me op om zijn Terschelling jaren eruit te lichten en daarvan een boekje te maken. Daar ben ik nu bijna mee klaar. Ik behoefde zeer weinig veranderingen aan te brengen in de tekst, want vader schreef goed. Er staan ook een paar hoofstukken in de “Friesland” en de “Gaasterland”, boten waarop oom Piet kapitein was. Voor alle zekerheid zou ik willen vragen of jullie Nienke even telefoneren of dit O.K.is.

Ik ben van plan dit boekje in Terschelling te verspreiden. Ik denk dat het de Terschellinger geschiedenis en folklore omstreeks 1900-1920 op een prettige en waardevolle manier beschrijft. Natuurlijk zal het meest interessant zijn voor de de Jong familie.

Ter gelegenheid van Moeders 90ste verjaardag komen Sense, Hennie en wij naar Nederland omstreeks 23 Mei. We hopen nog een dag op Terschelling door te brengen. Ik denk dat ik dan ook klaar ben met dit boekje, zodat ik enkele exemplaren kan plaatsen in een boekenwinkel in West Terschelling. Dus nu komt het eropaan om er bekendheid aan te geven. Ik zou jullie willen vragen om het volgende door te geven aan de Harlinger Courant en jullie eigen wekelijkse? Krantje. Er is in de Harlinger toch nog altijd een Terschellinger Pagina?

Het gezin de Jong is welbekend in Terschelling. Het is minder bekend dat vijf nazaten van deze familie naar Canada emigreerden, de kinderen van Hinne van Kees van Doeke de Jong. Hinne ging in 1920 naar de vaste wal en werd opzichter bij de Heide Maatschappij.

Toen hij op pensioen kwam schreef hij zijn Memoires en wat daarin goed uit de doeken komt is zijn jeugd op Terschelling, die hij op pikante, interessante en gedetailleerde manier beschrijft. Hendrik de Jong overleed in 1982 op 86-jarige leeftijd. In Canada ontdekte Hinne’s zoon Herman dat het eerste gedeelte van deze Memoires n.m.m. “Jeugdjaren op Terschelling, 1900-1920” een waardevolle bijdrage zou zijn tot Terschelling’s geschiedenis en folklore. Zelf ook alweer op pensioen besloot hij er een eenvoudig boekje van te maken. Het zal in de komende maanden verkrijgbaar zijn in West Terschelling. De huidige generatie van de families de Jong, Stobbe, Bloem, Knop, Swart, Rap, Roos, Schroo, de Boer, zullen in deze uitgave de namen tegenkomen van hun ouders, grootouders of zelfs overgrootouders. De laatste twee hoofdstukken beschrijven enige verrassende belevenissen van Hinne’s broer, wijlen kapitein Piet de Jong. Met dit boekje reikt Canada de hand aan Terschelling. Nadere berichtgeving waar dit boekje (80 pagina’s) te verkrijgen is zal spoedig volgen.

Zouden jullie dit voor mij willen doen? We kijken uit naar onze reis naar Holland. We blijven ongeveer 10 dagen in Nederland en hopen dan een reis te maken door Duitsland, Zwitserland, enz.

Stiny weet al waar we gaan, en ik zal haar met een gerust hart volgen. We hebben weer een huisruil, deze keer wonen we in Leeuwarden. Moeder is heel zwak, en we hopen eigenlijk dat ze spoedig bij haar Heer zal zijn. Wat moeten oudere mensen veel lijden. Hoe is het met je moeder, Kees? We hebben altijd zulke goede herinneringen aan haar. Nou, tot ziens dan maar weer.

Jullie liefhebbende neef,

Herman de Jong

4414 Jordan Road,

Jordan Station, ON